Polyfollia
Polyfollia festivalinin kurucusu Jacques VANHERLE
Sevgili Koro Kültürü Derneği bülteni okuyucuları,
Bu yazıda geçtiğimiz yılın Ekim ayında Fransa’da katıldığım koro festivali Polyfollia’dan bahsedeceğim.
Poly- (çok seslilik), follia- (delilik)
“Polyfollia” aslında bir koro festivalleri topluluğuna verilen isim diyebilirim, çünkü aynı isim altında farklı zamanlarda Fransa’nın Saint-Lô kentinde iki ayrı festival yapılıyor. Bunlardan biri tek yılların yaz aylarında düzenlenen, dünyanın birçok ülkesinden başvuru ile katılan koroları ağırlayan “koro” festivali, benim katıldığım diğer festival ise çift yılların Ekim ayında düzenlenen ve katılımcı koroların “Watchers” ismindeki sanat komitesi tarafından belirlendiği ve “professional day” dedikleri, profesyonel menajerler ile koro menajerlerini buluşturan bir günü içeren festival. Bu ikinci festivalde bir de ayrıca “Choral Art Management Programme” CAMP isminde bir program var ki ben de bu programa katıldım. Polyfollia’nın bu iki ayrı festivalinden bahsettikten sonra ikinci festivalin sırasıyla sanat komitesi yapısından, Polyfollia’yı diğer koro festivallerinden ayıran “professional day” etkinliğinden ve benim katıldığım CAMP programından bahsedeceğim. Yazımın bundan sonraki bölümünde Polyfollia ile benim katıldığım ve ikinci sırada bahsettiğim bu seneki festivali kastediyor olacağım.
Sanat komitesi, watchers
Polyfollia’ya katıldığınız zaman gerçekten iyi korolar dinleyeceğinize emin olabilirsiniz, çünkü tüm korolar “Watchers” adı verilen bir sanat komitesi tarafından bir sene önceden korolara bildirilecek şekilde seçiliyor. Kendi alanında uzman 7 kişiden oluşan sanat komitesi yaşadıkları yerlere göre dünyanın farklı bir bölgesindeki koro aktivitelerini ve koroları izliyorlar ve her sene Polyfollia’ya sunmak için kendi bölgelerindeki en iyi koroları seçiyorlar. Komite tek yılların Ekim ayında iki tam gün boyunca Fransa’da buluşuyor ve bir sonraki sene Polyfollia’ya hangi koroları çağıracaklarını tartışıyorlar. Bu iki günün sonunda da belirlenen 10-15 koroya bir sonraki sene için davetleri gönderiliyor.
Komite gerçekten koro müziği alanında çok deneyimli üyelerden oluşuyor ve aktif bir şekilde çalışıyor. Komite üyelerine değinmek gerekirse örneğin Gábor MÓCZÁR (Macaristan) Avrupa Korolar Federasyonu Europa Cantat Başkanı, Jonathan VELASCO (Filipinler) Dünya Gençlik Korosu eski şefi ve Filipin Koro Şefleri Federasyonu Başkanı, Reijo KEKKONEN (Finlanda) besteci ve IFMC[i] yönetim kurulu üyesi.
Komitenin şu ana kadar davet ettiği koroları incelediğimde gerçekten iyi bir iş çıkardıkları anlaşılıyor. Örnek vermek gerekirse, dört Grammy adaylığı olan Amerikalı koro Conspirare (2012), 1978’den beri sayısız ödül alan Macaristanlı korolar Cantemus ve Pro Musica, The Idea of North, Voces8 ve daha bir çok koro.
Sanat komitesinin 2014 seçkisinde ise gerçekten dinlemekten büyük keyif aldığım 11 çok başarılı koro ve vokal grup vardı. Bunların başında gelen 6 kişiden oluşan Almanya’lı SLIXS için festivalin yıldızıydılar diyebilirim. Kendi düzenlemelerini pop, caz tarzında söylüyorlar ve müziklerine beatbox da katıyorlardı. Hepimize gerçek bir müzik ziyafeti yaşattılar. Diğer yandan Avustralya’lı koro Adelaide Chamber Singers şu ana kadar izlediğim performanslar arasında en profesyonel görünüşe sahip olan koroydu. 16 şarkıcıdan oluşan koronun tamamına yakını profesyonel şarkıcıydı ve koronun sesi, müzikalitesi, sergiledikleri performans gerçekten en üst seviyedeydi. Venezuela’dan gelen 7 kişilik vocal grup Siete Palos ise Latin Amerika müziği ile farklı bir rüzgar estirdi. Grubun lideri Contreras Lòpez mutlak kulaktı ve eser aralarında grup üyelerine ses vermesi çok etkileyiciydi. Festivalin bir de sürprizi vardı ki bence en başarılı korolardan biriydi, Boğaziçi Caz Korosu. Fransa’nın Saint Lô kentinde kendi ülkesinden bir koro ile buluşmak insana büyük bir mutluluk veriyor. Her zaman olduğu gibi ülkemizi çok başarılı bir şekilde temsil ettiler, bunun için başta Masis olmak üzere tüm koristleri bir de bülten aracılığıyla tebrik etmek isterim.
Professional Day
Polyfollia’yı diğer koro festivallerinden ayıran bu profesyonel güne ihtiyaç festivalin ikinci seferinde ortaya çıkmış. Tüm gün boyunca koro dünyası profesyonelleri ile buluştuğunuz bu gün tamamen korolara, festival direktörlerine ve menajerlere ileriye dönük anlaşmalar yaratmak üzerine tasarlanmış.
Festivalin üçüncü günü sabah 09:00-10:15 arasında Polyfollia’ya katılan tüm koro menajerleri (festivale katılan her koro yanında festival boyunca koroda söylemeyen tam zamanlı bir menajer getirmek zorundaydı), festival koordinatörlerini, prodüksiyon şirketleri menajerlerini ve biz CAMP programı katılımcılarını bir toplantı odasında buluşturdular ve bize sanat komitesi ile tanıştırdılar. Katılımcılar arasında King’s Singers, Swingle Singers ve Real Group’un menajeri Jessica HILL’in de olması dikkatimizden kaçmadı.
Koro menajerleri kendi korolarını tanıtmak için birçok farklı yöntem kullandı. Bence en başarılı tanıtımı, materyallerini CD ile vermek yerine biraz daha fazla maliyete katlanarak USB bellekte veren Adeliade Chamber Singers’ın menajeri gerçekleştirdi. SLIXS sadece üzerlerinde isimleri yazan nane şekeri kutusu dağıtırken, Ukrayna’dan gelen Credo Chamber Choir menajerleri önceden belirledikleri kişilere odaklanırken herkese hazırladıkları torbaları dağıttılar.
CAMP
Polyfollia’yı özel kılan yanlarından biri de “Choral Art Management Programme” (CAMP) olarak geçen program. Bu programın bir benzeri de Europa Cantat festivallerinde YEMP adıyla düzenleniyor ve ikisi de festival organizasyonuyla ilgilenen insanları bir araya getirmek ve deneyimlerini arttırmak üzerine kurulmuş.
CAMP programına özgeçmişimi yollayarak başvurdum ve kabul edildiğim haberini aldıktan sonra festival tarafından uluslararası ulaşım bedellerimin yarısının karşılanacağını öğrendim. Festivalin böyle bir maddi destek sağlayabiliyor olmasında tabii ki Polyfollia’nın VOICE[ii] projesinin bir parçası olmasının etkisi büyük. Fransa, Nijerya, Çin, Endonezya gibi dünyanın farklı ülkelerinden katılan 13 “CAMPer” olarak bir lise yurdunda ağırlandık. Katılımcılar arasında koro federasyonlarını temsilen gelen program koordinatörleri, yapım direktörleri, müzik koordinatörleri, festival başkanları, koro şefleri, iletişim sorumluları vardı. Neredeyse benim dışımdaki tüm katılımcılar ülkelerinden veya temsilen geldikleri kurumlardan maddi destek almışlardı, koro kültürü daha da gelişmiş bir toplum olabilmemiz adına darısı başımıza diye düşünmeden edemedim.
Programın içeriğinden bahsetmem gerekirse; içerikte başta Polyfollia festivalini düzenleyen kişiler olmak üzere birçok profesyonelden festival nasıl düzenlenir ana başlığı altında seminerler ve çalıştaylar olduğunu söyleyebilirim. Festival boyunca katıldığım bazı oturumların başlıklarını paylaşarak içeriği anlatabileceğimi düşünüyorum; gönüllüler takımını oluşturmak ve yönetmek, profesyonel konserler hazırlamak, festivalin iletişimini yapmak, koro müziğini finanse etmek.
Festival boyunca her yere erişimimiz vardı ve gerek festival ekibi tarafından gerekse tüm festival katılımcıları tarafından büyük bir ilgiyle karşılandık. Ayrıca tüm festival boyunca bize yol göstermesi için bir önceki CAMP programından da bir katılımcıyı festival davet etmişti.
Requiem for a dream
10 yıldır gönüllü olarak bu festivali yürüten Jacques VANHERLE ve eşi Anne-Marie Crette başta olmak üzere 200 kişiden oluşan gönüllüler takımı ve tüm festival çalışanları çok güzel bir festival yapmışlar. Yemekleri, katılımcı koro ve vokal grupları, sanat komitesi, profesyonel günü, festival barı ve CAMP programıyla gerçekten unutulmaz bir festivaldi.
Festivalde halktan oluşturulan korolara bir iki saatlik prova yaparak konserlerin verildiği çalıştaylar da vardı ve bu çalıştayların birinde bir bestecinin requiem eseri söylendi. Jacques ve Anne-Marie’nin de koroda söylediği bu requiem festival içindi, çünkü yerel yönetimin değişmesiyle sponsorlarını kaybeden Polyfollia festivali son kez düzenleniyordu. Gelecek sene başka bir kentte düzenlenmesine çalışılan Polyfollia festivali için umarız bu son olmaz diyelim.
Polyfollia’da Avrupa’daki birçok festivalin benzer sorunlardan dolayı sona erdiğini öğrendim ve birçok kişi Avrupa’daki toplu şarkı söyleme geleneğinin giderek kaybolduğundan dert yanıyordu. Bunları düşündüğüm bir akşam festival barında tüm hayatını bu işe vermiş Jacques VANHERLE’nin Türkiye’deki koro kültürü ile ilgili sözleri aklımdan çıkmıyor: “Avrupa’da koro müziği artık inişte ama senin ülkende bu iş kıvılcımlanmaya başladı sanıyorum...”
Ozan Çavuşoğlu
[i] International Federation for Choral Music http://www.ifcm.net/
[ii] Vision On Innovation for Choral Music in Europe http://www.thevoiceproject.eu/
Bu yazıda geçtiğimiz yılın Ekim ayında Fransa’da katıldığım koro festivali Polyfollia’dan bahsedeceğim.
Poly- (çok seslilik), follia- (delilik)
“Polyfollia” aslında bir koro festivalleri topluluğuna verilen isim diyebilirim, çünkü aynı isim altında farklı zamanlarda Fransa’nın Saint-Lô kentinde iki ayrı festival yapılıyor. Bunlardan biri tek yılların yaz aylarında düzenlenen, dünyanın birçok ülkesinden başvuru ile katılan koroları ağırlayan “koro” festivali, benim katıldığım diğer festival ise çift yılların Ekim ayında düzenlenen ve katılımcı koroların “Watchers” ismindeki sanat komitesi tarafından belirlendiği ve “professional day” dedikleri, profesyonel menajerler ile koro menajerlerini buluşturan bir günü içeren festival. Bu ikinci festivalde bir de ayrıca “Choral Art Management Programme” CAMP isminde bir program var ki ben de bu programa katıldım. Polyfollia’nın bu iki ayrı festivalinden bahsettikten sonra ikinci festivalin sırasıyla sanat komitesi yapısından, Polyfollia’yı diğer koro festivallerinden ayıran “professional day” etkinliğinden ve benim katıldığım CAMP programından bahsedeceğim. Yazımın bundan sonraki bölümünde Polyfollia ile benim katıldığım ve ikinci sırada bahsettiğim bu seneki festivali kastediyor olacağım.
Sanat komitesi, watchers
Polyfollia’ya katıldığınız zaman gerçekten iyi korolar dinleyeceğinize emin olabilirsiniz, çünkü tüm korolar “Watchers” adı verilen bir sanat komitesi tarafından bir sene önceden korolara bildirilecek şekilde seçiliyor. Kendi alanında uzman 7 kişiden oluşan sanat komitesi yaşadıkları yerlere göre dünyanın farklı bir bölgesindeki koro aktivitelerini ve koroları izliyorlar ve her sene Polyfollia’ya sunmak için kendi bölgelerindeki en iyi koroları seçiyorlar. Komite tek yılların Ekim ayında iki tam gün boyunca Fransa’da buluşuyor ve bir sonraki sene Polyfollia’ya hangi koroları çağıracaklarını tartışıyorlar. Bu iki günün sonunda da belirlenen 10-15 koroya bir sonraki sene için davetleri gönderiliyor.
Komite gerçekten koro müziği alanında çok deneyimli üyelerden oluşuyor ve aktif bir şekilde çalışıyor. Komite üyelerine değinmek gerekirse örneğin Gábor MÓCZÁR (Macaristan) Avrupa Korolar Federasyonu Europa Cantat Başkanı, Jonathan VELASCO (Filipinler) Dünya Gençlik Korosu eski şefi ve Filipin Koro Şefleri Federasyonu Başkanı, Reijo KEKKONEN (Finlanda) besteci ve IFMC[i] yönetim kurulu üyesi.
Komitenin şu ana kadar davet ettiği koroları incelediğimde gerçekten iyi bir iş çıkardıkları anlaşılıyor. Örnek vermek gerekirse, dört Grammy adaylığı olan Amerikalı koro Conspirare (2012), 1978’den beri sayısız ödül alan Macaristanlı korolar Cantemus ve Pro Musica, The Idea of North, Voces8 ve daha bir çok koro.
Sanat komitesinin 2014 seçkisinde ise gerçekten dinlemekten büyük keyif aldığım 11 çok başarılı koro ve vokal grup vardı. Bunların başında gelen 6 kişiden oluşan Almanya’lı SLIXS için festivalin yıldızıydılar diyebilirim. Kendi düzenlemelerini pop, caz tarzında söylüyorlar ve müziklerine beatbox da katıyorlardı. Hepimize gerçek bir müzik ziyafeti yaşattılar. Diğer yandan Avustralya’lı koro Adelaide Chamber Singers şu ana kadar izlediğim performanslar arasında en profesyonel görünüşe sahip olan koroydu. 16 şarkıcıdan oluşan koronun tamamına yakını profesyonel şarkıcıydı ve koronun sesi, müzikalitesi, sergiledikleri performans gerçekten en üst seviyedeydi. Venezuela’dan gelen 7 kişilik vocal grup Siete Palos ise Latin Amerika müziği ile farklı bir rüzgar estirdi. Grubun lideri Contreras Lòpez mutlak kulaktı ve eser aralarında grup üyelerine ses vermesi çok etkileyiciydi. Festivalin bir de sürprizi vardı ki bence en başarılı korolardan biriydi, Boğaziçi Caz Korosu. Fransa’nın Saint Lô kentinde kendi ülkesinden bir koro ile buluşmak insana büyük bir mutluluk veriyor. Her zaman olduğu gibi ülkemizi çok başarılı bir şekilde temsil ettiler, bunun için başta Masis olmak üzere tüm koristleri bir de bülten aracılığıyla tebrik etmek isterim.
Professional Day
Polyfollia’yı diğer koro festivallerinden ayıran bu profesyonel güne ihtiyaç festivalin ikinci seferinde ortaya çıkmış. Tüm gün boyunca koro dünyası profesyonelleri ile buluştuğunuz bu gün tamamen korolara, festival direktörlerine ve menajerlere ileriye dönük anlaşmalar yaratmak üzerine tasarlanmış.
Festivalin üçüncü günü sabah 09:00-10:15 arasında Polyfollia’ya katılan tüm koro menajerleri (festivale katılan her koro yanında festival boyunca koroda söylemeyen tam zamanlı bir menajer getirmek zorundaydı), festival koordinatörlerini, prodüksiyon şirketleri menajerlerini ve biz CAMP programı katılımcılarını bir toplantı odasında buluşturdular ve bize sanat komitesi ile tanıştırdılar. Katılımcılar arasında King’s Singers, Swingle Singers ve Real Group’un menajeri Jessica HILL’in de olması dikkatimizden kaçmadı.
Koro menajerleri kendi korolarını tanıtmak için birçok farklı yöntem kullandı. Bence en başarılı tanıtımı, materyallerini CD ile vermek yerine biraz daha fazla maliyete katlanarak USB bellekte veren Adeliade Chamber Singers’ın menajeri gerçekleştirdi. SLIXS sadece üzerlerinde isimleri yazan nane şekeri kutusu dağıtırken, Ukrayna’dan gelen Credo Chamber Choir menajerleri önceden belirledikleri kişilere odaklanırken herkese hazırladıkları torbaları dağıttılar.
CAMP
Polyfollia’yı özel kılan yanlarından biri de “Choral Art Management Programme” (CAMP) olarak geçen program. Bu programın bir benzeri de Europa Cantat festivallerinde YEMP adıyla düzenleniyor ve ikisi de festival organizasyonuyla ilgilenen insanları bir araya getirmek ve deneyimlerini arttırmak üzerine kurulmuş.
CAMP programına özgeçmişimi yollayarak başvurdum ve kabul edildiğim haberini aldıktan sonra festival tarafından uluslararası ulaşım bedellerimin yarısının karşılanacağını öğrendim. Festivalin böyle bir maddi destek sağlayabiliyor olmasında tabii ki Polyfollia’nın VOICE[ii] projesinin bir parçası olmasının etkisi büyük. Fransa, Nijerya, Çin, Endonezya gibi dünyanın farklı ülkelerinden katılan 13 “CAMPer” olarak bir lise yurdunda ağırlandık. Katılımcılar arasında koro federasyonlarını temsilen gelen program koordinatörleri, yapım direktörleri, müzik koordinatörleri, festival başkanları, koro şefleri, iletişim sorumluları vardı. Neredeyse benim dışımdaki tüm katılımcılar ülkelerinden veya temsilen geldikleri kurumlardan maddi destek almışlardı, koro kültürü daha da gelişmiş bir toplum olabilmemiz adına darısı başımıza diye düşünmeden edemedim.
Programın içeriğinden bahsetmem gerekirse; içerikte başta Polyfollia festivalini düzenleyen kişiler olmak üzere birçok profesyonelden festival nasıl düzenlenir ana başlığı altında seminerler ve çalıştaylar olduğunu söyleyebilirim. Festival boyunca katıldığım bazı oturumların başlıklarını paylaşarak içeriği anlatabileceğimi düşünüyorum; gönüllüler takımını oluşturmak ve yönetmek, profesyonel konserler hazırlamak, festivalin iletişimini yapmak, koro müziğini finanse etmek.
Festival boyunca her yere erişimimiz vardı ve gerek festival ekibi tarafından gerekse tüm festival katılımcıları tarafından büyük bir ilgiyle karşılandık. Ayrıca tüm festival boyunca bize yol göstermesi için bir önceki CAMP programından da bir katılımcıyı festival davet etmişti.
Requiem for a dream
10 yıldır gönüllü olarak bu festivali yürüten Jacques VANHERLE ve eşi Anne-Marie Crette başta olmak üzere 200 kişiden oluşan gönüllüler takımı ve tüm festival çalışanları çok güzel bir festival yapmışlar. Yemekleri, katılımcı koro ve vokal grupları, sanat komitesi, profesyonel günü, festival barı ve CAMP programıyla gerçekten unutulmaz bir festivaldi.
Festivalde halktan oluşturulan korolara bir iki saatlik prova yaparak konserlerin verildiği çalıştaylar da vardı ve bu çalıştayların birinde bir bestecinin requiem eseri söylendi. Jacques ve Anne-Marie’nin de koroda söylediği bu requiem festival içindi, çünkü yerel yönetimin değişmesiyle sponsorlarını kaybeden Polyfollia festivali son kez düzenleniyordu. Gelecek sene başka bir kentte düzenlenmesine çalışılan Polyfollia festivali için umarız bu son olmaz diyelim.
Polyfollia’da Avrupa’daki birçok festivalin benzer sorunlardan dolayı sona erdiğini öğrendim ve birçok kişi Avrupa’daki toplu şarkı söyleme geleneğinin giderek kaybolduğundan dert yanıyordu. Bunları düşündüğüm bir akşam festival barında tüm hayatını bu işe vermiş Jacques VANHERLE’nin Türkiye’deki koro kültürü ile ilgili sözleri aklımdan çıkmıyor: “Avrupa’da koro müziği artık inişte ama senin ülkende bu iş kıvılcımlanmaya başladı sanıyorum...”
Ozan Çavuşoğlu
[i] International Federation for Choral Music http://www.ifcm.net/
[ii] Vision On Innovation for Choral Music in Europe http://www.thevoiceproject.eu/